O LIBRO
Carmen, con só 44 anos, acaba de perder o seu marido. Cando as visitas marchan, ela vela o cadáver do defunto durante cinco horas nas que, nun desasosegado monólogo, fai un repaso do seu matrimonio. Relata así unha amarga historia de desencontros entre dous seres que ven a vida dende perspectivas opostas e que a pesar de compartir a maior parte da súa existencia foron (como as dúas Españas nas que naceron) incapaces de, comprenderse.
O AUTOR
Miguel Delibes Setién (Valladolid, 17 de novembro de 1920- 12 de marzo de 2010). Cursou os estudos de Dereito e foi catedrático de Historia do Comercio, xornalista e caricaturista no diario El Norte de Castela, do que acabaría sendo director.
O seu primeiro éxito como novelista conségueo en 1948 coa novela La sombra do ciprés é alongada, pola que obtén o Premio Nadal. Na súa prolífica carreira (na que escribiu ademais de novela, ensaios, libros de caza. Relatos, artigos e libros de viaxes) destacamos: O Camiño (1950), Las ratas (1962), Cinco horas con Mario (1966), El Príncipe Destronado (1976), Los Santos Inocentes (1981) ou El herexe (1998), entre moitas outras. Algunhas das súas obras foron adaptadas ao teatro ou levadas ao cine.
Entre as características da súa produción resaltan a continua referencia á súa terra Valladolid e ao campo castelán. Delibes posúe unha extraordinaria unha capacidade para representar os costumes e o fala do mundo rural, do que era un gran coñecedor. Tamén nas súas obras destaca a temática da caza, actividade que lle apaixonaba. O escritor parte da observación directa de persoas e situacións para reflectilas na súa obra, que aumenta progresivamente no aspecto crítico no que están presentes a denuncia das inxustizas sociais, e a mirada irónica sobre a sociedade pequeno-burguesa.
Delibes obtivo ao longo da súa traxectoria numerosos galardóns literarios entre os que destacamos o xa mencionado Premio Nadal (1948) por La Sombra del Ciprés é alongada, o Premio da Crítica (1953) por Las Ratas, Premio Nacional de Narrativa (1955) por Diario dun cazador, o Príncipe de Asturias (1982), o Premio Nacional das Letras Españolas (1991) e o Premio Nacional de Narrativa (1999) por El Hereje.
O 1 de febreiro de 1973, foi nomeado membro da Real Academia Española, ocupando a cadeira de brazos " e " ata o seu falecemento.
O seu primeiro éxito como novelista conségueo en 1948 coa novela La sombra do ciprés é alongada, pola que obtén o Premio Nadal. Na súa prolífica carreira (na que escribiu ademais de novela, ensaios, libros de caza. Relatos, artigos e libros de viaxes) destacamos: O Camiño (1950), Las ratas (1962), Cinco horas con Mario (1966), El Príncipe Destronado (1976), Los Santos Inocentes (1981) ou El herexe (1998), entre moitas outras. Algunhas das súas obras foron adaptadas ao teatro ou levadas ao cine.
Entre as características da súa produción resaltan a continua referencia á súa terra Valladolid e ao campo castelán. Delibes posúe unha extraordinaria unha capacidade para representar os costumes e o fala do mundo rural, do que era un gran coñecedor. Tamén nas súas obras destaca a temática da caza, actividade que lle apaixonaba. O escritor parte da observación directa de persoas e situacións para reflectilas na súa obra, que aumenta progresivamente no aspecto crítico no que están presentes a denuncia das inxustizas sociais, e a mirada irónica sobre a sociedade pequeno-burguesa.
Delibes obtivo ao longo da súa traxectoria numerosos galardóns literarios entre os que destacamos o xa mencionado Premio Nadal (1948) por La Sombra del Ciprés é alongada, o Premio da Crítica (1953) por Las Ratas, Premio Nacional de Narrativa (1955) por Diario dun cazador, o Príncipe de Asturias (1982), o Premio Nacional das Letras Españolas (1991) e o Premio Nacional de Narrativa (1999) por El Hereje.
O 1 de febreiro de 1973, foi nomeado membro da Real Academia Española, ocupando a cadeira de brazos " e " ata o seu falecemento.
"Un pobo sen literatura é un pobo mudo" Miguel Delibes
Boa Lectura
